Laat jij je jongen wel genoeg jongen zijn?

Geplaatst door

Of ik mijn jongen wel genoeg jongen laat zijn? Sire stelt mij deze vraag als opvoeder.  Ik weet niet zo goed hoe deze vraag naar mij als opvoeder bedoeld is. Als in: interesse, een zorg, een tik op de vingers? Gaat het slecht met onze jongens?

Als ik naar onze jongen kijk, zie ik dan een échte jongen? Ja, hij klimt in bomen, timmert er op los, stoeit, ravot en wordt vies met buitenspelen, een balletje trappen en huttenbouwen is er ook bij. Is hij nu een echte jongen? Maakt mij dát een goede opvoeder? 

Onze jongen speelt ook met de keukenspulletjes, knutselt, tekent en speelt zo nu en dan met een pop of houdt met zijn zussen een theekransje. Maakt hem dat dan minder jongen?

Als hij boos of verdrietig is kan hij stampen, schreeuwen en… ga ik daarna het gesprek met hem aan. Dan stimuleer ik hem om te spreken over wat hij ervaart en voelt. Net als bij onze andere kinderen (twee meiden) overigens.

Betutteling

Hebben we aan de ene kant de discussie over het hele transgender gebeuren, komt sire met deze vraag. Laten we jongens wel jongens zijn? Beetje jaren ’50 gevoel krijg ik erbij. Want sire, wat is het advies naar mij als opvoeder van ook meisjes? Hen vooral alle ruimte geven om eens lekker flink te spelen met poppen, vooral heel lief te zijn voor elkaar, zorgzaam te zijn, tekenen, punniken, breien….?

Een beetje opvoeder kan verdrinken in alle goedbedoelde adviezen, opvoedboeken, opvoedprogramma’s, cursussen en nu dus ook het spotje van sire.

Moet je je kind vooral genderneutraal opvoeden of toch weer oog hebben voor de verschillen tussen jongens en meisjes?

Kinderen!

Is het jullie niet opgevallen dat kinderen vanaf geboorte af aan vooral ZIJN? Misschien is het de druk die we opbouwen rondom het opvoeden en daarmee de druk die we hiermee leggen op onze kinderen, of te wel ónze onzekerheid waar we onze kinderen mee opzadelen tijdens het opgroeien.

Ik hoop vooral dat álle kinderen opvoeders om zich heen ervaren die hen zien om wie ze zijn. Niet om wat ze doen. Als er iets een taak is van een opvoeder dat is het wel het kind liefde en vertrouwen laten ervaren. Vertrouwen dat hij of zij mag ZIJN. Zonder steeds gemeten en vergeleken te worden. In het hokje échte jongen, écht meisje, tomboy, jongensmeisje, meisjemeisje of wat dat ook te plaatsen.

Als deze tijd ons iets leert is het wel dat we voor onszelf mogen denken. Laten we vooral vertrouwen houden in onze kinderen. Zodat zij niet zulke onzekere wezens worden als wij en anderen vertellen wat en hoe ze iets zouden moeten aanpakken.

Misschien een idee vooral met elkaar in gesprek te gaan, in de eerste plaats eens te luisteren naar elkaar als opvoeder, elkaar te bemoedigen, en steunen. Omdat het grootbrengen van kinderen ook voor opvoeders één groot avontuur is. Er ZIJN voor onze kinderen, door ze vertrouwen en ruimte te geven om te spelen en de wereld te ontdekken op eigen-wijze met elkaar. Of vooral gewoon lekker met ze mee te spelen. Misschien hebben kinderen daar veel meer aan dan praten óver opvoeden.

Kinderen laten spelen, kinderen he? Jongens én meisjes bedoel ik dan.

 

loesje

 

Opt In Image
Help je kind GevoeligSterk – GRATIS Werkboek
Samen genieten van een Rijk Gezinsleven!

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.